فرانسیس بیکن (Francis Bacon)، نقاش برجسته‌ی ایرلندی-انگلیسی، در ۲۸ اکتبر ۱۹۰۹ در دوبلین متولد شد و در ۲۸ آوریل ۱۹۹۲ در مادرید درگذشت. او به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم شناخته می‌شود.

بیکن در آثار خود، با بهره‌گیری از تکنیک‌های منحصربه‌فرد و ترکیب رنگ‌های تیره، احساسات پیچیده‌ای مانند رنج، تنهایی و اضطراب انسانی را به تصویر می‌کشید. او در خلق آثارش از رنگ روغن بر روی بوم استفاده می‌کرد و با استفاده از تکنیک‌های مختلف، تصاویری تأثیرگذار و عمیق از پیکره‌های انسانی را به نمایش می‌گذاشت.

آثار بیکن در موزه‌ها و گالری‌های معتبر جهانی به نمایش درآمده‌اند و مورد توجه گسترده‌ی منتقدان و هنردوستان قرار گرفته‌اند. نمایشگاه‌هایی مانند «فرانسیس بیکن: حضور انسانی» در لندن، فرصتی برای مخاطبان فراهم کرده‌اند تا با عمق و پیچیدگی آثار بیکن بیشتر آشنا شوند.

زندگی و هنر بیکن، با وجود چالش‌ها و موانع، نشان‌دهنده‌ی تعهد و پشتکار او در پیگیری خلاقیت هنری است. او با خلق آثاری که به‌طور عمیق به ماهیت انسان و احساسات درونی می‌پردازند، تأثیر بسزایی در هنر معاصر داشته است.